25 Nisan 2016 Pazartesi

Suskun Konuşmalar

Konuşmak istiyorum sadece ama cümlelerle değil.. Cümleler kelimelerin, kelimelerde insanların kendi çıkarlarına çıkıyor sonuçta.. Ben susarak konuşmaktan bahsediyorum aslında. istediğim bu sadece.. Hani insanların saatlerce tek kelime etmeden oturup birbirini anladığı sahneler var ya işte tam olarak o sahnelerden birindeymişcesine.. Çok hayalperest oldum değil mi.. Aslında değil bence.. Çünkü insanlar cümlelerle söyler yalanlarını. Sevmiyorum ama seviyorumlarını, istemiyorum ama istiyorumlarını ve daha bi çok yalanı.. 

Bense yalansız kelime oyunları yapmadan direk anlatmak istiyorum aklımdan geçenleri, her gece içimi kemiren düşüceleri ve insanların aslında sandıkları insan olmadığım hakkındaki gerçekleri.. İnsanlar onlar hakkında hep en az şeyi bildiğimi sanıyor lakin tam tersi bi durum aslında.. Benim onlar hakkında bildiklerimi onlar dahi bilmiyor bazen.. Ve bazı şeyler öyle karmaşık ki dökülemiyor kelimelere dönüşemiyor sese..

Ne var ki yani bi insanın gözünün içine baktığımızda anlasa bizi.. Anlatmak istediklerimiz illa sese mi bürünmeli..? Bazen aylarca kıvranıyoruz bi şeyi söylemek için.. Neden.? Çünkü doğru kelimeler arıyoruz hep.. Ve o konuşmayı nedense hep yanlış kelimelerle yapıyoruz sürekli.. Her hecesini düşündüğümüz onca hazırlık yaptığımız konuşmalar da hep yanlış kelimeler dökülüyor ağzımızdan. Sus olsak halbuki her şey çözülecek sanki.. Ne yanlış kelime ne yalan cümle har şey aşikar olacak işte.. 

Neyse vesselam Susarak Konuşmak İstiyorum işte..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder